Πέμπτη 24 Ιανουαρίου 2013

Αν δεν μ' αφήσεις, δεν μπορώ να κάνω τίποτα.

Ούτε αν με αφήσεις είναι σίγουρο ότι μπορώ.
Αλλά μία προσπάθεια δεν έβλαψε ποτέ κανένα.
Δεν έχω απαντήσεις για όλα. Ψάχνω μαζί με εσένα.
Σου το έχω ξαναπεί, ό,τι θέλεις εσύ κάνεις. Ούτως ή άλλως δική σου ζωή είναι.
Απλά εγώ δεν πιστεύω ότι είναι λογική να θέλεις να τα περνάς όλα μόνη σου και να μην με αφήνεις καν να σου μιλάω.
Το πιο εύκολο θα ήταν να σε αφήσω εκεί, χωρίς να κάνω καμία προσπάθεια, να απαντάω σε όσα με ρωτάς και να μην με ενδιαφέρει.
Δεν το έχω επιλέξει όμως.
Και προφανώς δεν πρόκειται να το κάνω.

Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2013

Έχουμε έναν κόσμο να αλλάξουμε σου λέω.






Να ξυπνάς με ένα στόχο.
Μόνο έναν.
Να κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς.
Να φτιάχνεις και από λίγο τον κόσμο, όσο αυτός περνάει από τα χέρια σου.
Τα δικά σου λάθη να είναι αυτά που θα διορθωθούν πρώτα.
Μετά να μπαίνεις λίγο και στις ζωές των άλλων.
Να διορθώνεις τις λανθασμένες πράξεις τους και τις λανθασμένες σκέψεις τους.
Αυτές που δε θα αφήσουν εκείνους, εσένα και το σύνολο να πάτε ένα βήμα πιο πέρα.
Κι όταν θα πηγαίνεις για ύπνο το βράδυ, λίγο πριν κλείσεις τα μάτια, να σκέφτεσαι αν πέτυχες τον στόχο σου.
Αν έχεις φτάσει στα όρια των δυνάμεών σου, τότε ναι, μπορείς να κοιμηθείς και να ονειρευτείς.
Να κάνεις όνειρα χαρούμενα, απο εκείνα που θα σε βοηθήσουν να χαμογελάσεις πάλι το επόμενο πρωί.
Και θυμήσου..
αύριο να φτάσεις λίγο πιο μακριά.

Δευτέρα 7 Ιανουαρίου 2013

It sucks!

Τα συναισθήματα είναι ύπουλα. Αλήθεια είναι ύπουλα. Φυτρώνουν μέσα σου χωρίς να το καταλάβεις και δεν φεύγουν. Κι αν προσπαθήσεις να τα βγάλεις με τη βία, πονάς πολύ μέχρι να τα καταφέρεις.

Σου λείπει. Και το χειρότερο δεν είναι ότι σου λείπει αυτός, αλλά ότι σου λείπει αυτό που παλεύεις να μην νιώθεις. Δεν θέλω να κοροϊδεύεις τον εαυτό σου και τους άλλους κάθε μέρα, αλλά τη νύχτα να σκέφτεσαι μόνο αυτόν, ακόμα κι αν στ' αλήθεια δεν το θες. Να πιάνεις τον εαυτό σου να θέλει να μιλήσει για εκείνον και να μην του το επιτρέπεις, έτσι από πείσμα. Να πρέπει ξαφνικά να αντιμετωπίσεις αυτά που ήταν συνδεδεμένα μαζί του σαν απλές έννοιες χωρίς κάτι το ξεχωριστό. Να πρέπει να αποφεύγεις αυτά τα τραγούδια που θυμίζουν μόνο εκείνον. Κι αν τύχει και τ' ακούσεις να μείνεις ανέκφραστη. Να είσαι υποχρεωμένη να αντιδράς φυσιολογικά και ίσως παγωμένα σ' αυτά που σου λένε οι γύρω. Να απέχεις από όλα όσα μπορούν να σας φέρουν σε επαφή. Κι όταν πια έχεις πειστεί ότι τον έχεις ξεπεράσει, να τον βλέπεις μπροστά σου και να γίνεσαι κομμάτια, για ένα λόγο που ούτε εσύ η ίδια μπορείς να εξηγήσεις. Και να μην θες να τον κοιτάξεις γιατί έχει "τελειώσει". Και όσο απομακρύνεται να το μετανιώνεις και από λίγο. Θα περάσει καιρός μέχρι να πεις ότι είσαι καλά και να το εννοείς. Να το εννοείς. Και να μην υπάρχει πια στην καθημερινότητά σου. Αυτό εσύ δεν θέλω να το ζήσεις...

Τετάρτη 2 Ιανουαρίου 2013

Happy New Year!

Ναι ρε πούστη! Το 2012 έφυγε. Τσακιδάκια. Δεν ξέρω αν φάνηκε, αλλά δεν μου άρεσε καθόλου. Δούρειος ίππος ήταν, της είπα. Άλλο φαινόταν και άλλο ήταν στην πραγματικότητα. Το έβλεπες έτσι ωραίο ωραίο σαν μία τούρτα με πολύχρωμο γλάσο και φανταζόσουν ότι από μέσα ήταν γεμάτο σοκολάτα, αλλά στο τέλος σου βγήκε φασολάκια-.- Θεέ μου τι λέω βραδιάτικα;! Γι' αυτό λοιπόν είμαι πολύ χαρούμενη που ήρθε το 2013. Ελπίζω να το εκτιμήσει! (Έτσι για την ιστορία να πω ότι την διπλανή εικόνα την αποθήκευσα στον υπολογιστή με το όνομα 2012. Η δύναμη της συνήθειας!)
Επίσης νομίζω ότι πρέπει να σταματήσω να γράφω αυτές τις άκυρες ώρες. Και κανένα απογευματάκι δεν βλάπτει.
Επίσης θέλω παγωτό. Τώρα. Και θέλω αυτό το παγωτό.
Μαρία προσπάθησε να παραμείνεις ψύχραιμη.

Κι επειδή παγωτό δεν έχουμε, πάω να βολευτώ με μερέντα.

Καλή χρονιά λοιπόοοον<3 br="br">