Τετάρτη 29 Αυγούστου 2012

Νοσταλγία

Μεσ' από το βάθος των καλών καιρών
οι αγάπες μας πικρά μας χαιρετάνε.

Δεν αγαπάς και δε θυμάσαι, λες.
Κι αν φούσκωσαν τα στήθη κι αν δακρύζεις
που δε μπορείς να κλάψεις όπως πρώτα,
δεν αγαπάς και δε θυμάσαι, ας κλαις.

Ξάφνου θα ιδείς δυο μάτια γαλανά
-πόσος καιρός!- τα χάιδεψες μια νύχτα
και σα ν' ακούς εντός σου να σαλεύει
μια συμφορά παλιά και να ξυπνά.

Θα στήσουμε μακάβριο το χορό
οι θύμησες στα περασμένα γύρω
και θ' ανθίσει στο βλέφαρο σαν τότε
και θα πέσει το δάκρυ σου πικρό.

Τα μάτια που κρεμούν -ήλιοι χλωμοί-
το φως στο χιόνι της καρδιάς και λιώνει,
οι αγάπες που σαλεύουν πεθαμένες,
οι πρώτοι ξανά που άναψαν καημοί...

Κ.Γ.Καρυωτάκης 

Τρίτη 14 Αυγούστου 2012

What the hell is going on now?

Και τι κατάλαβα;
Τι κατάλαβα που ήμουν αυθόρμητη; Τι κατάλαβα που ξεκαθάρισα τι νιώθω;
Τι κατάλαβα που για είμαι γαμηένη φορά ήλπιζα ότι θα παραμείνεις έτσι μέχρι το τέλος;
'Αλλη μια ώρα ήταν... Άλλη μια ώρα και τώρα δεν θα έγραφα αυτά.
Μα πάγωσες ξαφνικά.
Και δεν κατάλαβα γιατί.
Αυτό το βλέμμα σου όμως... Το τελευταίο βλέμμα...
Ήταν έντονο και δεν μπορώ να το ερμηνεύσω.
Κάτι πήγε να μου πει...
Δεν είμαι σίγουρη, αλλά γύρισα και έφυγα. Και δεν σε είδα να φεύγεις.
Τα λέμε...
Γιατί δεν είμαι και τόσο σίγουρη γι' αυτό;

Ξέρεις κάτι;
Δεν ήμουν "τυχερή" όταν ήρθε το λεωφορείο.
Γιατί ήθελα να κάτσω άλλο λίγο εκεί μαζί σου. Να παίξω με τα μαλλιά σου που σ' αρέσει, να πειράξεις το κοκκαλάκι στα δικά μου, να μου πάρεις το μαξιλάρι, να με πάρεις αγκαλιά και να μου κρατήσεις τα χέρια και καλά για να μην σε πειράζω αλλά μετά να χαλαρώνεις και να μένουμε εκεί για λίγο, να σου χαϊδεύω απαλά τα δάχτυλα κι εσύ το πρόσωπο ίσα ίσα για να αισθανόμαστε ο ένας τον άλλο εκεί, να βγάλουμε κι άλλες φωτογραφίες, αστείες και μη, καλλιτεχνικές ή ίσως όχι...

Μπορεί να κάνω λάθος. Μπορεί αύριο να μου στείλεις καλημέρα και να με πεις υπναρού.
Μπορεί πάλι και όχι.


Δεν ερωτεύομαι. Δεν ερωτεύομαι. Δεν ερωτεύομαι.

Δευτέρα 13 Αυγούστου 2012

Η αυριανή μέρα θα δείξει.

Εγώ δεν ήμουν έτσι, σου είπα. Και ρώτησες τι άλλαξε.
Τι να σου πω κι εγω, τι να μου πεις κι εμένα...
Θυμάσαι που μου είχες πει οτι νομίζεις πως έχω αλλάξει; Τώρα καταλαβαίνω απόλυτα τι εννοούσες.
Ετοιμάζομαι να κάνω κάτι που πριν καιρό δεν θα έκανα με τίποτα.
Και δεν ξέρω τι φταίει. Πραγματικά δεν ξέρω.
Δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό.
Γιατί είναι γλυκός και αισθάνομαι άνετα και νιώθω ότι πάω να τον γνωρίσω καλύτερα από άλλους.
Απλά δεν ξέρω αν είναι ό,τι έψαχνα να βρω.
Δεν ξέρω τι γίνεται μέσα και γύρω μου φίλος.



Σήμερα πέφτουν αστέρια. Δεν έχω δει ποτέ αστέρια να πέφτουν. Πάντα ήθελα. Αλλά όχι μόνη μου. 
Σήμερα δεν θα δω τα αστέρια που πέφτουν. Ίσως την επόμενη φορά. Ίσως όχι μόνη.