Τετάρτη 31 Αυγούστου 2011

Καταπίεση!

   Ε ναι λοιπόν είμαι πάλι εδώ γιατί με έστειλαν. Για να ξεκολλήσω από εσένα, κι εσένα! Α και τώρα που μιλάω για σένα. Ίσως ήμουν υπερβολική χτες που σε είπα μπάζο. Δεν είσαι κούκλα αλλά δεν είσαι και μπάζο. Αυτή που έχεις τώρα είναι καλύτερη:$ Και όσο για σένα... εχω ψιλοκουραστεί να ζω μέσα από τη ζωή σου. Δεν λέω ότι ξενέρωσα, σε ξε-ερωτεύτηκα, σε ξεπέρασα ή κάτι παρόμοιο, απλά κουράστηκα ζηλεύω τις φίλες σου τις γκόμενες σου κλπ. Αλλά ο λόγος που ήρθα να κάνω ανάρτηση είναι για να ξεκολλήσω από εσάς τους δύο. Ε λοιπόν έχω να πω ότι έχει έναν απίστευτο κωλόκαιρο έξω. Έχει υγρασία και ζέστη. Σαν να έχει έρθει ήδη το φθινόπωρο. Ε όχι! Έχουμε 2.30 ώρες ακόμα! Δεν θα μου χαλάσεις το καλοκαίρι κωλόκαιρε!:Ρ Δεν έχω τι άλλο να πω:/ Θα τα πούμε αύριο! Καληνύχτα!:*

Summer ends!

   Τελευταία μέρα του καλοκαιριού σήμερα. Πόσο γρήγορα πέρασε!*.* Ήταν ένα όμορφο καλοκαίρι. Βασικά ήταν ένα απρόσμενα όμορφο καλοκαίρι. Είχε... "ανατροπές". Δηλαδή όχι ανατροπές, αλλά άλλαξαν πολλά πράγματα. Άνθρωποι, καταστάσεις... Κάποια στιγμή έπρεπε να γίνουν. Δεν ήσουν εδώ, αλλά όταν σε χρειάστηκα ήσουν τόσο παράξενα κοντά μου. Μου έλειπες πολύ, μου έλειπε όλο αυτό το χτεσινό, αλλά ήξερα ότι περνάς καλά, οπότε...:D Θυμάμαι τις στιγμές με ένα νοσταλγικό χαμόγελο στο πρόσωπο και με βουρκωμένα μάτια. Δεν ξέρω γιατί. Μάλλον γιατί ήταν το πιο αληθινό καλοκαίρι της ζωής μου μέχρι τώρα. Δεν το είχα φανταστεί έτσι. Αλλά το ότι ήταν αληθινό καλύπτει όλα τ' άλλα!;) Μπόρεσα να έιμαι εγώ αληθινή και αυτό ήταν το σπουδαιότερο. Όταν κάτι τελειώνει, κάτι άλλο αρχίζει. Έτσι δεν λένε? Θα το δούμε λοιπόν!

Τρίτη 30 Αυγούστου 2011

Today is the day!

   Εππ!:) Πάλι εδώ! Μόλις τελείωσα "Το ημερολόγιο μιας ανορεξικής" και πραγματικά ήμουν έτοιμη να αρχίσω να τρώω, μόνο και μόνο για να έχω θερμίδες να καίω και να μην φτάσω ποτέ σε τέτοιο σημείο. Είναι ψυχαναγκαστικό όλο αυτό:|
   Δεν συνηθίζω να κρίνω τους ανθρώπους από την εμφάνισή τους, αλλά απορώ πώς μάζεψες 90 likes αφού είσαι μπάζο.Τουλάχιστον στη συγκεκριμένη. Ουπς, ξέχασα!:$ Είσαι famous, οπότε και ένα σεντόνι να έβαζες μες την μούρη σου όλοι θα σου έλεγαν τι όμορφη που είσαι και πόσο σου πάει αυτό το σεντόνι. (κακιούλες?)
   Τέλος πάντων! Today is the day! Και ναι, όλο το κείμενό σου θα το γράψω με αυτό το εκτυφλωτικό φούξια! 2 ώρες ακόμα! Τι υπέροχα που θα είναι. Ομολογώ ότι έχω άγχος:$ Δεν ξέρω γιατί:$ Απλά αισθάνομαι κάπως. Σαν την ημέρα που παίρναμε βαθμούς ένα πράγμα! Ή σαν την πρώτη φορά που μπήκα σε νεροτσουλήθρα! Που ήθελα, αλλά είχα και ένα άγχος για το τι θα γίνει μετά!:$ Δεν ξέρω αν στο έχω πει ποτέ, αλλά μ'αρέσουν οι εκπλήξεις!;) Μόνο οι ευχάριστες! Άντε τέλειωνε κι έλα!<3

Δευτέρα 29 Αυγούστου 2011

Cooking is a piece of my life!

   Προχθές θυμήθηκα ότι έχω μερικές εκκρεμότητες με τον λατρεμένο blog. Βασικά μία εκκρεμότητα! Την ανάρτηση για την μαγειρική. Είχα σκοπό να την κάνω χτες αλλά δεεεεεεν, οπότε θα γίνει σήμερα!
Ναι, μ' αρέσει να μαγειρεύω! Αυτό θέλω να κάνω στον ελεύθερο χρόνο μου. Και όχι δεν το βρίσκω κουραστικό. Αντιθέτως. Εμένα με χαλαρώνει. Όταν δεν έχω να κάνω κάτι θέλω να καθαρίζω πατάτες και να κόβω μαρούλια. Να λιώνω κουβερτούρα σε μπεν μαρί. Να χτυπάω αυγά και ζάχαρη με το μίξερ. Είναι υπέροχο να έχεις 4 απλά υλικά και με αυτά να κάνεις κάτι μοναδικό. Είναι δημιουργικό το να μαγειρεύεις, όσο παράξενο κι αν σου φαίνεται. Η μαγειρική είναι σαν τη χημεία. Ένας λάθος συνδυασμός μπορεί να αποβεί μοιραίος! 'ντάξει δεν έχει εκρήξεις και τέτοια αλλά κάπως έτσι είναι! Όταν μαγειρεύω δεν θέλω να είναι δίπλα μου κανείς που να ξέρει κάτι παραπάνω από μένα σε αυτό το θέμα. Μην βιαστείς να κράξεις δεν είναι θέμα κόμπλεξ. Απλά η μαγειρική είναι ένα πείραμα. Αν αυτός που είναι δίπλα μου γνωρίζει κάτι παραπάνω θα αρχίσει τα:"Όχι έτσι", "Κάνε αυτό καλύτερα", "Όχι, όχι κάτσε να σου δείξω". Ε λοιπόν εγώ δεν θέλω έτσι. Άσε με να κάνω το πείραμά μου και που ξέρεις, μπορεί να βγει καλό. Αν δεν βγει με διορθώνεις τότε. Γι' αυτό κι εγώ προτειμώ να μαγειρεύω ή μόνη μου, ή με άτομα που είμαστε στο ίδιο επίπεδο μαγειρικά (έχει και περισσότερη πλάκα έτσι!)
Θέλω κάποια στιγμή να μπορέσω να κάνω μπισκότα όπως αυτα:
και κεκάκια όπως αυτά:

Πραγματικά θεωρώ τέχνη την διαχείριση του γλάσου με τέτοιο τρόπο. Έχω την υπομονή, αλλά δεν έχω το επίπεδο να κάνω κάτι τέτοιο τώρα. Κάποια στιγμή θα ήθελα πολύ να το φτάσω όμως! 

Κυριακή 28 Αυγούστου 2011

Η αγάπη ωθεί τον χρόνο να κυλάει...

   Γεια!:) Χτες δεν έκανα ανάρτηση, γιατί δεν είχα θέμα. Ούτε σήμερα έχω! Παρατήρησα ότι είναι πολύ δύσκολο να βάλεις τίτλο σε μια ανάρτηση χωρίς θέμα! Θα γράψω την story of my life!:P Κυριακή σήμερα. Πόόσο βαρετή μέρα? Στις ταινίες παρουσιάζονται σαν χουχουλιάρικες μέρες που όλες οι ΤΕΛΙΕΣ οικογένειες πάνε στο λούνα παρκ και έχει και μουσική υπόκρουση. Ε λοιπόν αυτά γίνονται μόνο στις ταινίες. Και το τονίζω. ΜΟΝΟ. Δεν έχω πάει ποτέ στο λούνα παρκ Κυριακή. Το συμπέρασμα είναι: βαρετές Κυριακές!:Ρ Αποκλείστηκε ο Bolt το είδες?:ο Αν είναι δυνατόν! Σήμερα φεύγει και ο Στεφ.:/ Είπες ότι τώρα που έφυγαν έχουμε η μία την άλλη! Και έτσι είναι. Αισθάνομαι σαν να βρέθηκα στο σωστό μέρος τη σωστή στιγμή! Σου είπα ότι όταν έρθεις πρέπει να μιλήσουμε. Ίσως προτρέχω, αλλά θέλω να το έχω συζητήσει μαζί σου και να έχω έτοιμη μια απόφαση, όταν και αν χρειαστεί να την πάρω. Ακούγονται κάπως όλα αυτά ε? Θα τα πούμε από κοντά!;) Σκεφτόμουν ότι θα είναι αμήχανο όλο αυτό, Ξέρεις να βρεθούμε μετά από 2 μήνες και να έχουμε να πούμε τόσα πολλά... Θα δείξει.:$ Κάποια στιγμή χτες σου είπα ότι ο χρόνος τώρα τελευταία περνάει πολύ γρήγορα. Έτσι δεν είναι? Δεν το έχεις παρατηρήσει κι εσύ? 
   Χρόνος. Τόσο υποκειμενικό. Οι καλές στιγμές περνάνε τόσο γρήγορα. Εκεί δεν φαίνεται ο χρόνος. Τι γίνεται όμως με τις κακές? Γιατί εκεί ο χρόνος περνά τόσο μα τόσο αργά? Όσο μεγαλώνω αισθάνομαι ότι ο χρόνος κυλάει γρηγορότερα. Και το κακό είναι ότι δεν τον καταλαβαίνω. Φέρνω στη μνήμη μου στιγμές πριν από 3-4 χρόνια και μου φαίνεται σαν να είναι πριν από λίγους μήνες.Λένε ότι ο χρόνος είναι γιατρός. Ότι κλείνει τις πληγές. Μαλακίες. Τίποτα δεν περνάει με τον χρόνο. Έτσι για να ξέρεις.;)
   Τέλος πάντων, αυτά και για σήμερα.:*

Παρασκευή 26 Αυγούστου 2011

Back to the ordinary:/

Γύρισα!:) Πριν από καμιά ώρα. Ένα μούδιασμα όταν μπήκα σπίτι. Επανήλθα στη ρουτίνα μου. Δεν ξέρω αν μ' αρέσει.:$ Τέλος πάντων... ένας μικρός απολογισμός των διακοπών:

Κρήτη!
Τι όμορφο νησί που είναι!*.* Περπάτησα όλη τη Χερσόνησο για να καταλήξω στις νεροτσουλήθρες!:Ρ Αλλά τελικά τα καταφέραμε! Ωραία ήταν!;) Και μετά Ρέθυμνο! Χαχαχαχα τι γέλιο έριξα!:Ρ Ο Γιάννης είναι τέλειος!:) Α και το σημαντικότερο είναι ότι είδα το Ρέθυμνο με κόσμο!:Ρ Τελευταία ήταν τα τσαάκιαα τσαάακια! Ή αλλιώς το ενυδρείο στο Ηράκλειο! Είμαι πολύ συγκινημένη που είδα τον Nemo και την Dory ζωντανούς!:Ρ

Κωνσταντινούπολη!
Απλά υπέροχα! Ήταν κουραστικό, αλλά πέρασα πολύ καλά! Πρέπει να έχουμε βγάλει γύρω στις 300 φωτογραφίες. Λιγότερες από πέρσυ αλλά εξίσου πολλές πιστεύω!:$ Πήρα μόνο έναν σελιδοδείκτη από εκεί. Ανησυχιτικό?:Ρ

Και τώρα εσύ!:) Καταρχάς όπως σου είπα σου έχω φέρει λουκούμια. Γελίο δώρο, ε?:$ Έψαχνα κάτι άλλο, κάτι πιοο... Για σένα! Αλλά δεν βρηκα:/ Οπότε λουκούμια!:Ρ Την Τετάρτη θα κάνουμε το party μας! Όλο το καλοκαιρι το περίμενα. Ελπίζω μόνο να μην φύγεις για να πας Βόλο, Πάτρα, Αμερική, Ρίο Ντε Τζανέιρο, κλπ.:Ρ Επίσης θέλω να κοιμηθούμε αγκαλιά, να μπερδευτούν τα ονειρά μας!:Ρ (http://www.youtube.com/watch?v=efTLvQDLrx0)



Παρασκευή 19 Αυγούστου 2011

git İstanbul :D

   Γύρισα! Για λίγο ευτυχώς!:D Φεύγω αύριο στις 6.45 (πω ρε πούστη απ' τις 5.30 θα σηκωθούμε-.-) Αλλά ευτυχώς έχουμε γύρω στις 18 ώρες δρόμο οπότε θα κοιμηθώ. Πάμε απευθείας Κωνσταντινούπολη οδικώς. Πρέπει να γεμίσω την φουσκωτή ροζ βαλίτσα μου και να την κάνω ακόμα πιο φουσκωτή!:Ρ Έχω σκοπό να πάρω και μία, δύο, το πολύ τρεις ζακέτες!:Ρ ΟΚ, στην Τουρκία κάνει ζέστη, αλλά εγώ είμαι τόσο γκαντέω που μπορεί να πάω και να χιονίσει! Εδώ πέρσυ πήγα στην Eurodisney και έβρεχε για 7 ώρες συνεχόμενα! Α και για να απαντήσω σε όλους εσάς που μόλις λέω ότι θα φύγω, μου απαντάτε: "Καλά ρε τώρα βρήκες να φύγεις?", "Θα φύγεις μόλις θα γυρίσω εγώ?", "Α κρίμα και ήθελα όταν θα 'ρθω να πάμε καμιά βόλτα.", "Δεν ντρέπεσαι? Θα φύγεις όταν θα έρθω εγώ?" Ναι τώρα βρήκα να φύγω, δεν θα πηγαίναμε ποτέ βόλτα μαζί οπότε μην μου σπας τα νεύρα, όχι δεν ντρέπομαι που θα φύγω όταν θα έρθεις. Εσύ ντρεπόσουν που έφυγες όταν εγώ ήμουν εδώ? Οπότε sorry, αλλά δεν νομίζω ότι πρέπει να απολογηθώ που θα πάω διακοπές. Μόνο ένας -ή μάλλον μία- δικαιολογείται να το πει. Και αυτή όχι απόλυτα αλλά ένα μικρό δίκιο το έχει (ahahuha) ;] 
   Αυτά. Ξέχασα κάτι? Α, ναι, πως πέρασα στην Κρήτη. Δεν πειράζει, θα τα πούε όλα μαζί 27 Αυγούστου;)

Σάββατο 13 Αυγούστου 2011

Είναι ωραία η θάλασσα...!

   Wiiiiiiiiihaa!:D Σε λιγότερο από 24 ώρες θα είμαι στο πλοίο!:) Τι υπέροχα!*.* Ξύπνησα πριν από καμιά ώρα, δεν έχω βγει έξω για αυτά τα αθλητικά που θέλω ούτε έχω φτιάξει βαλίτσα. Για την ακρίβεια δεν έχω σκεφτεί καν τι θα πάρω μαζί, εκτός από μία μπλούζα. Επειδή αυτή είναι η αποχαιρετιστήρια ανάρτηση, λογικά θα πρέπει να είναι μεγάλη.:$ Οπότε σκέφτηκα ότι καλοκαίρι σημαίνει θάλασσα ('ντάξει δεν χρειαζόταν και πολύ σκέψη αυτό:Ρ). Και μετά μου ήρθαν στο μυαλό μερικά τραγούδια που έχουν να κάνουν με θάλασσα...

Πυξ Λαξ-Είναι ωραία η θάλασσα

Νίκος Πορτοκάλογλου-Θάλασσά μου σκοτεινή

Μιχάλης Χατζηγιάννης-Θάλασσα πλατιά

   Δεν μπορώ να σκεφτώ άλλα, όμως είμαι σίγουρη ότι θα υπάρχουν. Αυτά από μένα, προς το παρόν! Θα περάσω καλά -αυτό είναι σίγουρο- το μόνο που θέλω να μου ευχηθείτε είναι "Καλό Ταξίδι" γιατί θα το χρειαστώ αν κρίνω από τους συνταξιδιώτες μου θα έχω!:Ρ

Παρασκευή 12 Αυγούστου 2011

It 's my turn!

*Η προηγούμενη ανάρτηση διαγράφηκε γιατί ήταν μες τα νεύρα.

  Ουφ, τελευταία βασανιστική μέρα σήμερα!:) Η αυριανή δεν μετράει γιατί θα βγω να πάρω αθλητικά, θα φτιάχνω βαλίτσα και θα είμαι πανικόβλητη μήπως ξεχάσω τίποτα. Είναι υπέροχο να φτιάχνεις βαλίτσα! Βάζεις τα ρούχα προσεκτικά μέσα για να μην τσαλακωθούν. Τελευταίο, πάνω πάνω, θα βάλεις το βιβλίο σου:D Την γεμίζεις τόσο ώστε να μην μπορεί να κλείσει και να γκρινιάζει ο μπαμπάς! Και μετά περιμένεις πως και πως να έρθει η ώρα να φύγεις. Βασικά ο λόγος που μ' αρέσει τόσο πολύ να φτιάχνω βαλίτσες είναι επειδή ξέρω ότι θα φύγω από την απαίσια Αθήνα! Επειδή ξέρω ότι ήρθε η σειρά μου να πάω διακοπές!:-) Λαλαλα!:)) Φιλακιάάάά!:**

Πέμπτη 11 Αυγούστου 2011

Le petit prince!

   "-Σας παρακαλώ... ζωγράφισέ μου ένα αρνί.
-Τι?
-Ζωγράφισέ μου ένα αρνί..."

Ναι, δεν βρήκα καλύτερο τρόπο να αρχίσω αυτή την ανάρτηση. Την ανάρτηση για τον "Μικρό Πρίγκιπα". Είναι ένα βιβλίο τόσο... Όχι λάθος... Δεν είναι "ΕΝΑ" βιβλίο. Είναι "ΤΟ" βιβλίο. Δεν έχω αγαπημένα χρώματα, τραγούδια, φαγητά, άρα δεν θα έπρεπε να έχω και αγαπημένο βιβλίο. Αλλά έχω. Και είναι αυτό. Είναι τόσο αληθινό. Γραμμένο σε μόνο 97 σελίδες, με σχετικά μεγάλη γραμματοσειρά και κάποιες εικόνες. Κι όμως λέει τόσα πολλά. Δεν μπορώ να το εξηγήσω, αλλά όποιος έχει διαβάσει το βιβλίο μπορεί να καταλάβει. Όλοι δεν είχαμε μια συγκεκριμένη εικόνα στο μυαλό μας διαβάζοντας αυτό: "Στους μεγάλους αρέσουν τα νούμερα Όταν τους μιλάτε για έναν καινούργιο φίλο, δε ρωτάνε ποτέ τα ουσιώδη. Δε λένε ποτέ: "Πώς είναι η φωνή του; Ποια είναι τα αγαπημένα του παιχνίδια; Κάνει συλλογή από πεταλούδες;". Σε ρωτάνε: "Πόσων χρονώ είναι; Πόσα αδέρφια έχει; Πίσα κιλά ζυγίζει; Πόσα κερδίζει ο πατέρας του;".? Ή δεν συγκινηθήκαμε με το:" -Αν κάποιος αγαπάει ένα λουλούδι μοναδικό στα εκατομμύρια, δισεκατομμύρια αστέρια, αυτό φτάνει για να είναι ευτυχισμένος όταν τα κοιτάζει. Σκέφτεται: "Το λουλούδι μου είναι κάπου εκεί..."." Ή στο:
"-Πήγαινε να ξαναδείς τα τριαντάφυλλα. Θα καταλάβεις πως το δικό σου είναι μοναδικό στον κόσμο. Θα ξανάρθεις να με αποχαιρετήσεις και θα σου χαρίσω ένα μυστικο.
Ο μικρός πρίγκιπας πήγε να ξαναδεί τα τριαντάφυλλα.
-Δε μοιάζετε καθόλου με το δικό μου τριαντάφυλλο, δεν είσαστε τίποτα ακόμα, τους είπε. Κανείς δε σας έχει εξημερώσει και δεν έχετε εξημερώσει κανέναν. Είσαστε όπως ήταν η αλεπού μου. Μια αλεπού ίδια μ' άλλες εκατό χιλιάδες.Γίναμε όμως φίλοι και τώρα είναι μοναδική στον κόσμο."
Μου αρέσει ακόμα και το σημείωμα στο τέλος: "Κι αν τύχει και περάσετε από εκεί, σας ικετεύω, μη βιαστείτε, περιμένετε λίγο κάτω απ' τ' αστέρι. Αν κάποιο παιδί λοιπόν σας πλησιάσει, αν γελάει, αν έχει χρυσαφένια μαλλια, Αν δεν απαντάει στις ερωτήσεις σας, θα καταλάβετε αμέσως πιος είναι. Τότε κάντε μου σας παρακαλώ τη χάρη, μη μ' αφήσετε τόσο λυπημένο: γράψτε μου γρήγορα πως ξαναγύρισε..."
Όπως, ίσως καταλάβατε, λατρεύω τα πάντα που έχουν να κάνουν με το μικρό πρίγκιπα. Τον έχω σε κρεμαστό για το λαιμό, σε σκουλαρίκια και ψάχνω απεγνωσμένα μια μπλούζα. Και ναι, μ' αρέσει και το  τραγούδι από κάτω... Μ' αρέσει το μικρό αυτό αγόρι με τα χρυσαφένια μαλλιά...