Καινούργια αρχή; Δεν ξέρω, μπορεί. Το μόνο που ξέρω είναι ότι είναι ωραία.
Είναι ωραία φίλε.
Είναι ωραία να μην παλεύεις καθημερινά με τον εαυτό σου.
Να χαμογελάς χωρίς τύψεις.
Να χτυπάει το ξυπνητήρι και να έχεις έναν επιπλέον λόγο να σηκωθείς.
Ε να, μπορεί να τον πετύχεις στο δρόμο και να σου πει μια "καλημέρα".
Μια καλημέρα απλή, ξερή, τυπική. Κι όμως, μπορεί να σου φτιάξει τη μέρα!
Να είσαι μονίμως αλλού. (αλήθεια, πόσος καιρός έχει περάσει από την τελευταία φορά;)
Να μην μπορείς να πάρεις τα μάτια σου από πάνω του, γιατί πολύ απλά θες να αναλύσεις τις κινήσεις του.
Να μην μπορείς να πεις δύο λέξεις σωστά γιατί τον σκέφτεσαι.
Να είσαι διατεθειμένη να μείνεις έξω σε όλο το 10λεπτο διάλειμμα ενώ κάνει υπερβολικό κρύο μόνο και μόνο επειδή του ήρθε να γίνει παγοκολόνα.
Να σε απογοητεύει λίγο κάθε μεσημέρι γιατί άλλα είχες φανταστεί, αλλά το επόμενο πρωί να χαμογελάς συνεχώς -ξανά!
Νιώθω δυνατή τώρα. Μετά από πολύ καιρό, νιώθω δυνατή. Νιώθω ότι μπορώ να κάνω τα πάντα. Ότι όλα μπορούν να γίνουν. Ότι όλα θα γίνουν.
Δεν κλαίω πια τα βράδια. Μόνο ονειρεύομαι. Πάντα ονειρεύομαι.
 Όνειρα ελεύθερα, ξεχωριστά. Όνειρα -επιτέλους- χαρούμενα. Φωτεινά, χωρίς σκιές να με τρομάζουν. Όνειρα μόνο με χαμόγελα.
Και κοίτα... ελπίζω ξανά. Ελπίζω, ναι! Κάθε μέρα σε κάτι διαφορετικό.
Όλα φαίνονται ξανά υπέροχα. Τίποτα δεν είναι λάθος.
Ακούς; Τίποτα!
Παντού υπάρχει η αισιόδοξη πλευρά, αρκεί να ψάξεις να την βρεις. Και από 'δω και πέρα αποφάσισα να την ψάχνω.
Όλα θα είναι διαφορετικά αυτή τη φορά.