Κι η εξήγηση θα 'ρθει κάποτε, όταν δεν θα χρειάζεται πια καμιά εξήγηση.

Δυο τρία κείμενα μισά,
μια οργή αδικαιολόγητη
και λέξεις που δεν έπρεπε να έχουν ειπωθεί.

Μα πού είναι όλα αυτά που θα κάναμε στα 15 μας;

Κάτι έρωτες τρελούς ονειρευόμασταν
και κάτι πάρτυ ως το πρωί.
Όμως...
Τρελοί έρωτες δεν υπάρχουν
μόνο εκείνοι που σε τρελαίνουν στην πορεία.
Που σε τρελαίνουν με την παρουσία, την απουσία και τη φυγή τους.

Κι εμείς μάθαμε να ζούμε σχιζοφρενείς στον παρανοϊκό μας κόσμο...