Το καλοκαίρι το αγαπούσα πάντα. Ήταν η εποχή που, όσο όμορφη κι αν ήταν η ζωή σου το χειμώνα, την έκανε λίγο ομορφότερη. Ο αέρας μυρίζει αλλιώς το καλοκαίρι, οι άνθρωποι φέρονται αλλιώς και εμένα μου αρέσει πολύ αυτό το "αλλιώς". Ακόμα και οι καλοκαιριάτικες μέρες που δεν σου άρεσαν, που ήταν αδιάφορες ή και κακές, έχουν την ίδια αύρα. Όταν τις φέρνεις στο μυαλό σε μέρες σαν κι αυτή, πάντα χαμογελάς λίγο παραπάνω.
Κι εγώ, που τόσο συμπαθούσα τα καλοκαίρια, αυτό δεν ήθελα να έρθει. Γιατί το κακό με τα καλοκαίρια είναι ότι όταν περάσουν -και περνάνε γρήγορα τα άτιμα- φέρνουν το χειμώνα. Κι εγώ φοβόμουν όλους τους επόμενους χειμώνες, ανεξαιρέτως. Χρειάζομαι τόσο απεγνωσμένα πολύ κάποιες καλοκαιρινές μέρες, μα όχι καλοκαίρι. Κι αν είχα την ευκαιρία, θα πήγαινα να ζήσω ξανά όλους τους χειμώνες, μαζί με τα καλοκαίρια τους, από το 2010. Και αυτή τη φορά θα ήξερα τι να κάνω, τι να πω και σε ποια χρονική στιγμή. Μα ακόμη κι αν τα ζούσα χωρίς καμία αλλαγή, πάλι θα γύριζα...
Είναι τόσο εγωιστής αυτός ο φόβος που με διακατέχει. Και δεν υπάρχει καλύτερη λέξη να τον περιγράψει.
Κι εγώ, που τόσο συμπαθούσα τα καλοκαίρια, αυτό δεν ήθελα να έρθει. Γιατί το κακό με τα καλοκαίρια είναι ότι όταν περάσουν -και περνάνε γρήγορα τα άτιμα- φέρνουν το χειμώνα. Κι εγώ φοβόμουν όλους τους επόμενους χειμώνες, ανεξαιρέτως. Χρειάζομαι τόσο απεγνωσμένα πολύ κάποιες καλοκαιρινές μέρες, μα όχι καλοκαίρι. Κι αν είχα την ευκαιρία, θα πήγαινα να ζήσω ξανά όλους τους χειμώνες, μαζί με τα καλοκαίρια τους, από το 2010. Και αυτή τη φορά θα ήξερα τι να κάνω, τι να πω και σε ποια χρονική στιγμή. Μα ακόμη κι αν τα ζούσα χωρίς καμία αλλαγή, πάλι θα γύριζα...
Είναι τόσο εγωιστής αυτός ο φόβος που με διακατέχει. Και δεν υπάρχει καλύτερη λέξη να τον περιγράψει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου