Σαν να μην πέρασε μια μέρα!

Τα σχολεία έχουν ανοίξει εδώ σε δυο εβδομάδες σχεδόν. Καθηγητές μπαίνουν. βγαίνουν, καινούργια ονόματα, παλιές σχέσεις...Κι όμως η φιλόλογος έκανε τον καλύτερα χαρακτηρισμό αυτής της χρονιάς. "Σαν να μην πέρασε μια μέρα.."
Σαν να μην έχει περάσει ούτε μία μέρα από τότε που καθόμουν στο θρανίο που βρίσκεται προς τη μεριά του παραθύρου και χαμογελούσα. Τότε γιατί σκεφτόμουν εσένα. Τώρα; Σαν να μην έχει περάσει μια μέρα από τότε που τα μαθηματικά διαβαζόντουσαν κινέζικα και ο μαθηματικός προσπαθούσε να μας πείσει για το πόσο απλά είναι.. Σαν να μην έχει περάσει μία μέρα που η φυσικός έκανε σχήματα και παρατηρήσεις ταυτόχρονα. Σαν να μην πέρασε μια μέρα από τότε που ακολουθούσα τον καθηγητή της πληροφορικής από αίθουσα σε αίθουσα. Σαν να μην πέρασε μια μέρα από τότε που έπαιρνα το απουσιολόγιο πριν ανέβω στην τάξη. Τότε το άγχος μαζί με την προσμονή να σε συναντήσω. Τώρα;
Όλα τόσο κοντινά αλλά τόσο διαφορετικά πλέον. Και για να μην καταθλιψιαστούμε δύο πράγματα:
Η αγάπη είναι σαν την ενέργεια. Δεν χάνεται, απλά αλλάζει μορφές.
Το σουβλάκι το βρίσκεις όποτε και όπου θες. Την φάβα όχι!