Κυριακή 29 Μαΐου 2011

...θες να ζητήσεις συγγνώμη...(συνέχεια)

   Το διάβασα. Ξεκινάω από το τέλος. Πιστεύω ότι με εμάς είναι διαφορετικά. Ό,τι και να γίνει θα συνεχίσω να το πιστεύω. Δεν έμεινα "μουγκή" επειδή πίστευα πως θα κάνεις φασαρία ή κάτι τέτοιο. Απλά θεώρησα ότι αν το μάθαινες θα σε στεναχωρούσε. Ήσουν ήδη χάλια για το ίδιο πρόσωπο.  Επίσης θεώρησα πως δεν υπήρχε λόγος να το μάθεις πλέον. Ήσουν αλλού και ήσουν καλά. Είσαι. Λάθος μου. Το ξέρω.
  
Από τη δική σου πλευρά εννοείται ότι έχεις δίκιο. Προδωσία. Το μόνο συναίσθημα -ίσως- απο σένα αυτή τη στιγμή.

Υ.Γ. Μάλλον ο γραπτός λόγος μας πάει περισσότερο ;)  (Ναι,δεν ήταν αστείο,ούτε καν έξυπνο, αλλά σε καμία περίπτωση δεν ήταν ειρωνικό)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου