Όταν είχε τον αγώνα ο Νίκος. Με πήρε και μου το είπε. Έμεινα. Ναι, μου είπε να μην πω τίποτα. Το σκέφτηκα. Αν στο έλεγα θα ήσουν χειρότερα και δεν θα άλλαζε κάτι. Αν δεν στο έλεγα, κάποια στιγμή ήξερα ότι θα το μάθαινες. Προτίμησα το πρώτο.
Ειλικρινά μέχρι χτες πίστευα ότι δεν θα μου μιλάς τουλάχιστον για ένα μήνα. Και όταν αυτο γινόταν τίποτα δεν θα ήταν όπως πριν. Ούτε τώρα ξέρω αν θα είναι όπως πριν. Σημασία έχει ότι μου μιλάς! Όταν διάβασα την πρότελευταία σου ανάρτηση στο πρόσωπό μου δημιουργήθηκε ένα χαμόγελο που έφτανε μέχρι τ'αυτιά!(αν και στην αρχή τρόμαξα, το ομολογώ)
Το κινητό ήταν κλειστό γιατί αν ήταν ανοιχτό θα έπρεπε να σε πάρω τηλέφωνο, δεν θα το σήκωνες, εγώ θα ξαναέπαιρνα και δεν θα κατάφερνα τίποτα.
Αυτά! Διάβασε και πάρε με!
Ειλικρινά μέχρι χτες πίστευα ότι δεν θα μου μιλάς τουλάχιστον για ένα μήνα. Και όταν αυτο γινόταν τίποτα δεν θα ήταν όπως πριν. Ούτε τώρα ξέρω αν θα είναι όπως πριν. Σημασία έχει ότι μου μιλάς! Όταν διάβασα την πρότελευταία σου ανάρτηση στο πρόσωπό μου δημιουργήθηκε ένα χαμόγελο που έφτανε μέχρι τ'αυτιά!(αν και στην αρχή τρόμαξα, το ομολογώ)
Το κινητό ήταν κλειστό γιατί αν ήταν ανοιχτό θα έπρεπε να σε πάρω τηλέφωνο, δεν θα το σήκωνες, εγώ θα ξαναέπαιρνα και δεν θα κατάφερνα τίποτα.
Αυτά! Διάβασε και πάρε με!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου