Ιt's snowing!

ναι ναι, αυτή είμαι εγώ

Γειααα(: Παρασκευοσάββατο στο χωριό μου. Βαλτεσινίκο Αρκαδίας παρακαλώ! Και γουάου, χιόνισε! Απλά πανέμορφα*.* Για μια στιγμή αισθάνθηκα ότι μόνο εκεί, μόνο κάτω από τις νυφάδες που πέφτουν, μπορείς να ονειρευτείς. Βέβαια το ίδιο σκέφτηκα και στη διαδρομή για το σπίτι:$ Επιστρέφουμε στο χιόνι. Ήταν τόσο... τόσο άσπρο! Ναι, άσπρο και απαλό και αθώο στα μέρη που δεν είχε πατήσει κανείς ακόμη. Μπορούσες να κοιτάς τα έλατα για ώρες. Προσπάθησα να φτιάξω χιονάνθρωπο. Ναι, και έμεινα στην προσπάθεια!;ρ Προσπάθησα να κάνω αγγελάκι στο χιόνι. Όχι, δεν μπορώ να πω, του έμοιαζε! Κάπως! Δυο μέρες ήταν αρκετές πάντως;)
Αύριο μάθημα. Γουαου! Πρώτη ώρα Κείμενα -ελπίζω. Πιστεύω ότι θα περάσουμε καλά. Ξέρεις πρώτη μέρα, με καλούς καθηγητές (μα τι λέω, έχουμε αγγλικά και ιστορία-.-). Έλα τέλος η γκρίνια. Αύριο θα περάσουμε καλά. Γιατί είπα ότι θα είμαι πιο αισιόδοξη αυτή τη χρονιά! Πρέπει να τελειώσω και μία βιβλιοπαρουσίαση. "Ο χορός της ζωής", πολύ ωραίο βιβλίο! Λέω να πηγαίνω σιγά, ε? ΝΑΙ!

Και να θυμάσαι, στο τέλος όλα θα είναι καλά.