Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2012

Θα περάσει...

και είναι αυτές οι στιγμές...
Οι στιγμές που θες να τους έχεις μπροστά σου όλους.
Όλους αυτούς τους ανθρώπους που πέρασαν από τη ζωή σου.
Θες να τους έχεις εδώ μπροστά σου και να τους κατηγορείς.
Να τους κατηγορήσεις για τις μέρες που σε πλήγωσαν.
Έναν έναν ξεχωριστά.
Να μην τους αφήσεις να μιλήσουν. Μόνο να τους έχεις απέναντί σου και να τους κατηγορείς.
Να τους μοιράσεις τις ευθύνες, τις δικές τους ευθύνες, που πήρες για να είναι αυτοί εντάξει.
Να τους απαριθμήσεις τα "εγώ φταίω" και "δεν πειράζει" που είπες για να μην στεναχωρηθούν.

Αλλά δεν μπορείς να το κάνεις. Καλύτερα ίσως.

Όχι, δεν είναι τίποτα.
Φταίει μάλλον που έχω να βγω πέντε μέρες.
Φταίει μάλλον που δεν έχω πάει σχολείο.
Φταίει μάλλον που βλέπω συνέχεια αυτούς τους δυο ανθρώπους.
Φταίει μάλλον που με κούρασε το σπίτι.
Φταίει μάλλον που είμαι άνθρωπος και καμιά φορά ξεσπάω.

2 σχόλια:

  1. Πολύ όμορφο είναι και μπορώ να πω πως με αντιπροσωπεύει(:

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Από τη μία χαίρομαι που σου άρεσε αλλά από την άλλη δεν ξέρω αν πρέπει να χαρώ που σε εκφράζει. Δεν είναι και ό,τι πιο καλό να το νιώθεις...:\

      Διαγραφή