Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2011

Πονάει...

Πράγματα που πονάνε. Μικρά καθημερινά πράγματα που σε πληγώνουν πολύ όσο κι αν οι άλλοι δεν το καταλαβαίνουν, όσο κι αν δεν το δείχνεις. Σε πονάει να μην χτυπάει το τηλέφωνο. Σε πονάει να μην έχει κανείς χρόνο να ακούσει το "κάτι" που έχεις να πεις. Σε πονάει που χρειάζεσαι μονίμως μια αγκαλιά. Σε πονάει που δεν μπορείς να μιλήσεις γι'αυτόν. Σε πονάει που δεν μπορείς να μιλήσεις σ'αυτόν. Σε πονάει να μην σε εμπιστεύονται πια. Σε πονάει να μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτόν/η/ους. Σε πονάει που πιστεύουν ότι το παίζεις "κάπως". Σε πονάει να μην παίρνουν όλα αυτά που μπορείς να δώσεις. Που έχεις να δώσεις. Σε πονάει που κάποια άλλη μπορεί να τον κάνει χαρούμενο, ενώ εσύ όχι. Σε πονάει που πληγώνεσαι τόσο εύκολα. Αλλά περισσότερο σε πονάει που δεν μπορείς να το δείξεις. Σε πονάει να σκέφτεσαι. Οπότε δεν σκέφτεσαι. Προχωράς και καλύπτεις -όσο μπορείς- όλα αυτά. Όμως... θα είναι πάντα εκεί αν δεν τα αντιμετωπίσεις...

2 σχόλια: