Όνειρα! Έλα πες το! Κι εσύ κάνεις όνειρα. Όλοι μας κάνουμε όνειρα. Όχι μόνοι μας. Με ανθρώπους που αγαπάμε πολύ, που θέλουμε να βρίσκονται εκεί σε κάθε στιγμή της ζωής μας!
Κάποτε έκανα όνειρα μαζί σου. Πολλά όνειρα. Τότε η Θεσσαλονίκη ήταν η τέλεια πόλη και η Νομική κάτι το επαναστατικό. Το καταλληλότερο επάγγελμα για μας. Όταν τελειώναμε την σχολή θα βρίσκαμε μία μεζονέτα λέγαμε, με κήπο και θα μέναμε εκεί, στην τέλεια πόλη μας οι δυο μας. Θα είχαμε έναν σκύλο. Λόλα θα το ονομάζαμε. Αλλάξαμε όμως. Και τα όνειρα αυτά έφυγαν. Δεν φταις μόνο εσύ. Φταίω κι εγώ. Ποτέ δεν είχα χαρεί ή στεναχωρηθεί για σένα, όσο χαίρομαι ή στεναχωριέμαι για εκείνη τώρα.
Αλλάξαμε και μαζί με μας όλα γύρω μας. Πλέον η Θεσσαλονίκη είναι απλά μία ωραία πόλη και η Νομική κάτι όχι και τόσο μαγικό και χωρίς ιδιαίτερη επαγγελματική αποκατάσταση.
Για πολύ καιρό δεν έκανα όνειρα. Δεν φοβόμουν ή κάτι τέτοιο, απλά δεν υπήρχε τίποτα για να με ωθήσει σε αυτό. Τίποτα για να πιαστώ και να το ακολουθήσω. Και μετά από πολύ καιρό εμφανίστηκες εσύ.
Και τώρα κάνω όνειρα ξανά. Αυτή τη φορά μαζί σου. Σε μία άλλη πόλη, όχι εδώ. Και σίγουρα σε κάποια άλλη σχολή. Φιλοσοφική, Παιδαγωγικό, οτιδήποτε. Θα μένουμε στις μικρές φοιτιτικές γκαρσονιέρες -ή σε ένα δυάρι ίσως. Θα φτιάχνουμε cake και θα μιλάμε πολύ.
Δεν έχουμε μιλήσει ποτέ για αυτό το θέμα, ε? Μόνο μία μικρή αναφορά. Προφανώς η πρώτη φορά που ακούς όλα αυτά είναι τώρα!;) Κάποια στιγμή θα μιλήσουμε το ξέρω! Το θέλω, μάλλον!;)
*Γουαου! 100η ανάρτηση!;)
Χαχα...γουάου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι ρεε...εγώ θέλω ΔΗΜΗΤΣΑΝΑΡΑΑ!
Λες να έχει Παιδαγωγικό ή Φιλοσοφική η ΔΗΜΗΤΣΑΝΑΡΑΑ?^ Σ'αγαπάω. Και να το θυμάσαι. Πάντα το εννοώ όταν λέω σ'αγαπώ. Να το θυμάσαι.
Χαχαχα όχι η ΔΗΜΗΤΣΑΝΑΡΑΑ έχει μόνο σχολή αργυροχρυσοχοΐας! (ελπίζω να το έγραψα σωστά;ρ)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ξέρω ότι το εννοείς. Και εσύ ξέρεις ότι κι εγώ σ'αγαπάω;)