Ουσιαστικά δεν έχω να πω κάτι καινούργιο, απλά θα γκρινιάξω πάλι για τα πρωινά. Δεν θέλω να πάω σχολείο αύριο. ΟΚ, στη ζωή δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα. Οπότε είναι δύσκολο να έχουμε και τους καθηγητές που θέλουμε και όλους τους φίλους μας. Έχω κολλήσει και δεν ξέρω πως να το συνεχίσω οπότε πάω παρακάτω.
Ελπίζω ακόμα! Αλήθεια! Χτες, πριν κοιμηθώ σκεφτόμουν ότι θα σε έβλεπα σήμερα και πως θα ήταν αυτό. (μπορεί να σε δω αύριο. Δεν ξέρω πως θα αντιδράσω!)Τώρα αυτό μου φαίνεται ασήμαντο. Θέλω αύριο να είμαστε στο ίδιο τμήμα, με τους καθηγητές που θέλουμε εμείς! 3 είναι όλοι κι όλοι. Δεν θέλω να τους χαλάσουμε την παρέα, το θρανίο ή ότι άλλο. Απλά θέλω να έχουμε κι εμείς όλο αυτό! Είναι σχεδόν απίθανο, αλλά το έχω στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Έτσι. Για να έχω ένα λόγο να σηκωθώ αύριο το πρωί. Μελοδραματικά όλα αυτά? Ναι μελοδραματικά αν θες. Εγώ αυτά σκεφτόμουν και αυτά έγραψα!;ρ
* Ο λόγος που δεν θέλω να μιλάμε έτσι, είναι γιατί φοβάμαι μήπως μας μείνει!;ρ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου