*Ακόμα και όταν τελειώσει η ανάρτηση δεν θα έχω πει όλα όσα θέλω για σένα.
Είχα κατέβει να δω τα παιδιά. Σε είδα -ήσουν ωραίο παιδί- και σκούντηξα τη φίλη μου. Σε φώναξε και ήρθες εκεί. Είπες με φυσικότατο τρόπο: "Γεια σου, Γιώργος" Σε ξαναείδα. Έπαιζες μπάσκετ έξω από εκεί που έκανα προπόνηση. Ήρθα και σου μίλησα. Είπες απλώς "Εδώ?" Παρέμεινες ένα απλά ωραίο παιδί.
Τώρα όμως είσαι κάτι παραπάνω. Σ' ερωτεύτηκα. Και όλο είναι πιο δύσκολο τώρα. Δεν σε βλέπω και πραγματικά το θέλω. Μου λείπεις. Δεν σε είχα ποτέ, αλλά μου λείπεις. Σε σκέφτομαι το βράδυ πριν κοιμηθώ και κάνω όνειρα για μας. Φαντάζομαι πως θα ήταν να πηγαίναμε βόλτα μαζί, ή να ερχόσουν να με πάρεις από το σχολείο. Πώς θα ήταν να μπούμε μαζί σπίτι μου. Ή να δω το δωμάτιό σου που τόσο πολύ θέλω. Προσπαθώ να φανταστώ την καθημερινότητά σου. Με εκνευρίζει η πρώην σου, όχι τόσο γιατί τα είχατε, αλλά γιατί είναι το μόνο που ξέρω ουσιαστικά για σένα.
Κάποτε σε είχα αποκαλέσει "έρωτα της ζωής μου". Δεν ξέρω αν είσαι. Σίγουρα δεν είσαι. Μόνο που είσαι ο λόγος που το όνομα Γιώργος έγινε αυτό που κάθε φορά που το ακούω γυρνάω το κεφάλι.
Νόμιζα ότι μου άρεσε ο κολλητός σου, αλλά έκανα λάθος. Βλέπεις θα ήταν πιο εύκολο να είμαι ερωτευμένη μαζί του. Αλλά δεν είμαι.
Το πιθανότερο είναι να μην μάθεις ποτέ τι είσαι για μένα. πώς αισθάνομαι κάθε φορά που μιλάω για σένα. Το πιθανότερο είναι να μην περπατήσουμε ποτέ αγκαλιά στη βροχή. Να μην νιώσω τα χείλη σου πάνω στα δικά μου. Να μην μου πεις ποτέ ότι μ'αγαπάς. Δεν μπορώ να σε κάνω να με ερωτευτείς. Ούτε καν να με γνωρίσεις καλύτερα. Ίσως και να με γνώριζες να μην γινόταν τίποτα γιατί απλά δεν θα ήμουν ο τύπος σου.Θέλω να σου πω μόνο ότι σε αγαπάω και ότι δεν μπορώ να σε ξεχάσω από τη μία μέρα στην άλλη. Όσο κι αν το θέλω. Όσο κι αν το προσπαθώ. Θα φύγεις μόνο όταν ξεθυμάνει όλο αυτό. Όταν η μορφή σου σβηστεί από τη μνήμη και την καρδιά μου.
Και τότε θα είσαι ένας ανεκπλήρωτος έρωτας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου