"Μια ψυχή κι άλλη μία
και μια συνομιλία
μόνο μάτια και λέξη καμία"
Μου έχει λείψει αυτό. Μου έχει λείψει να μιλάω με κάποιον μόνο με τα μάτια. Και να καταλαβαίνουμε πραγματικά τι λέμε. Μόνο μαζί το κάναμε. Το θυμάσαι?Δύο βλέμματα ήταν αρκετά. Ένα χαμόγελο ή ένα γέλιο. Χωρίς να ξέρουμε γιατί. Και όχι μόνο το διάστημα που κράτησε αυτό που είχαμε μαζί. Το μικρό αυτό χρονικό διάστημα. Τα τρία χρόνια που αισθανόμασταν άνετα όταν ήμασταν ο ένας δίπλα στον άλλον. Που μπορούσαμε να μιλάμε ελεύθερα. Ακούγονται πολύ ρομαντικά όλα αυτά (μελό όπως θα λέγαμε τότε) αλλά έτσι είναι. (και μην φέρεις αντίρρηση!) Δεν σου άρεσε ποτέ να δείχνεις τι πραγματικά είσαι. Όμως εγώ σε ήξερα. Σε είχα ακούσει να τραγουδάς το "I want it that way"! Και όλα ήταν τόσο αληθινά και όμορφα! Φέτος σε είδα μόνο 2 φορές. Ήταν αμήχανες και οι 2 δεν νομίζεις? Τη δεύτερη μάλιστα δεν μιλήσαμε σχεδόν καθόλου. Ένα γεια δεν είναι αρκετό. Ούτε την πρώτη είχαμε πει τίποτα. Τίποτα από αυτά που συνηθίζαμε να λέμε. Τα μάτια μας δεν συναντήθηκαν ούτε μια στιγμή. Το αποφύγαμε? Ίσως! Μπορεί να πέρασε όλο αυτό που είχαμε. Ακόμα και τα τρία αυτά χρόνια να ανήκουν στο παρελθόν. Αλλά το ότι συνέχισα δεν σημαίνει ότι ξέχασα;) Είσαι κι εσύ κομμάτι της ζωής μου και θα είσαι πάντα μια ανάμνηση. Μια ξεχωριστή ανάμνηση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου