Le petit prince!

   "-Σας παρακαλώ... ζωγράφισέ μου ένα αρνί.

-Τι?

-Ζωγράφισέ μου ένα αρνί..."

Ναι, δεν βρήκα καλύτερο τρόπο να αρχίσω αυτή την ανάρτηση. Την ανάρτηση για τον "Μικρό Πρίγκιπα". Είναι ένα βιβλίο τόσο... Όχι λάθος... Δεν είναι "ΕΝΑ" βιβλίο. Είναι "ΤΟ" βιβλίο. Δεν έχω αγαπημένα χρώματα, τραγούδια, φαγητά, άρα δεν θα έπρεπε να έχω και αγαπημένο βιβλίο. Αλλά έχω. Και είναι αυτό. Είναι τόσο αληθινό. Γραμμένο σε μόνο 97 σελίδες, με σχετικά μεγάλη γραμματοσειρά και κάποιες εικόνες. Κι όμως λέει τόσα πολλά. Δεν μπορώ να το εξηγήσω, αλλά όποιος έχει διαβάσει το βιβλίο μπορεί να καταλάβει. Όλοι δεν είχαμε μια συγκεκριμένη εικόνα στο μυαλό μας διαβάζοντας αυτό: "Στους μεγάλους αρέσουν τα νούμερα Όταν τους μιλάτε για έναν καινούργιο φίλο, δε ρωτάνε ποτέ τα ουσιώδη. Δε λένε ποτέ: "Πώς είναι η φωνή του; Ποια είναι τα αγαπημένα του παιχνίδια; Κάνει συλλογή από πεταλούδες;". Σε ρωτάνε: "Πόσων χρονώ είναι; Πόσα αδέρφια έχει; Πίσα κιλά ζυγίζει; Πόσα κερδίζει ο πατέρας του;".? Ή δεν συγκινηθήκαμε με το:" -Αν κάποιος αγαπάει ένα λουλούδι μοναδικό στα εκατομμύρια, δισεκατομμύρια αστέρια, αυτό φτάνει για να είναι ευτυχισμένος όταν τα κοιτάζει. Σκέφτεται: "Το λουλούδι μου είναι κάπου εκεί..."." Ή στο:

"-Πήγαινε να ξαναδείς τα τριαντάφυλλα. Θα καταλάβεις πως το δικό σου είναι μοναδικό στον κόσμο. Θα ξανάρθεις να με αποχαιρετήσεις και θα σου χαρίσω ένα μυστικο.

Ο μικρός πρίγκιπας πήγε να ξαναδεί τα τριαντάφυλλα.

-Δε μοιάζετε καθόλου με το δικό μου τριαντάφυλλο, δεν είσαστε τίποτα ακόμα, τους είπε. Κανείς δε σας έχει εξημερώσει και δεν έχετε εξημερώσει κανέναν. Είσαστε όπως ήταν η αλεπού μου. Μια αλεπού ίδια μ' άλλες εκατό χιλιάδες.Γίναμε όμως φίλοι και τώρα είναι μοναδική στον κόσμο."

Μου αρέσει ακόμα και το σημείωμα στο τέλος: "Κι αν τύχει και περάσετε από εκεί, σας ικετεύω, μη βιαστείτε, περιμένετε λίγο κάτω απ' τ' αστέρι. Αν κάποιο παιδί λοιπόν σας πλησιάσει, αν γελάει, αν έχει χρυσαφένια μαλλια, Αν δεν απαντάει στις ερωτήσεις σας, θα καταλάβετε αμέσως πιος είναι. Τότε κάντε μου σας παρακαλώ τη χάρη, μη μ' αφήσετε τόσο λυπημένο: γράψτε μου γρήγορα πως ξαναγύρισε..."

Όπως, ίσως καταλάβατε, λατρεύω τα πάντα που έχουν να κάνουν με το μικρό πρίγκιπα. Τον έχω σε κρεμαστό για το λαιμό, σε σκουλαρίκια και ψάχνω απεγνωσμένα μια μπλούζα. Και ναι, μ' αρέσει και το  τραγούδι από κάτω... Μ' αρέσει το μικρό αυτό αγόρι με τα χρυσαφένια μαλλιά...