Τετάρτη 10 Αυγούστου 2011

Είμαι ακόμα ζωντανή...

Λαλαλαλααααααα!:D Είμαι στο δωμάτιό μου, στο σαν-καινούργιο-πλέον γραφείο μου και ακούω μουσική. Οπότε σκέφτηκα να έρθω να γράψω και στο λατρεμένο ιστολόγιο (πόσο ξενέρωτο ακούγεται..?:Ο) Αλλά μετά συνειδητοποίησα πως δεν έχω κάτι να πω. Κάτι ξεχωριστό... Δεν υπάρχει ούτε ένα πετραδάκι να ταράζει τη λίμνη μου...
Από τη Δευτέρα η ζωή μου έχει καταντήσει εντελώς βαρετή. Θα μου πεις μια βδομάδα δεν είναι τίποτα. Ε,για μένα είναι. Πάντα υπήρχε κάτι να κάνω. Έστω και μέσα στο σπίτι. Αλλά τώρα δεν υπάρχει. ΔΕΝ Υ Π Α Ρ Χ Ε Ι. Τίποτα απολύτως. Το πιο συνταρακτικό πράγμα που μου έχει συμβεί αυτές τις μέρες είναι το βιβλίο που διαβάζω. Δεν είναι απλά ότι βαριέμαι. Τουλάχιστον σε αυτή την περίπτωση μπορείς να μιλήσεις σε ένα τηλέφωνο και να ξεχαστείς για λίγο. Αλλά στην ανούσια κατάσταση στην οποία βρίσκομαι δεν γίνεται ούτε αυτό. Το σταθερό έχει σταματήσει να χτυπάει. Η μόνη που παίρνει είναι η μάνα μου για να με ξυπνήσει το πρωί. Δεν μιλάμε για το κινητό... Κοντεύει να μουχλιάσει. Σήμερα ήμουν στο δωμάτιο και το είχα αφήσει στο σαλόνι. Το τι χαρά πήρα όταν είδα 1 αναπάντητη και 1 μήνυμα δεν περιγράφεται. Και χάρηκα γιατί και αυτό έχει -σχεδόν- σταματήσει να χτυπάει εδώ και μέρες. Μπαίνω facebook και δεν έχω ειδοποιήσεις. Στο chat είναι μονίμως άτομα που δεν μπορώ να μιλήσω γιατί δεν τους ξέρω καλά. Αφού μερικές φορές αναρωτιέμαι... αν κλείσω το κινητό, βγάλω το σταθερό από την πρίζα, δεν μπω facebook να τσεκάρω 1-2 profile και κλειστώ στο σπίτι θα το καταλάβει κανείς ή όλοι θα νομίζουν ότι το κινητό μου έκλεισε από μπαταρία, το σταθερό απλά έχει πρόβλημα και ότι στο facebook απλά δεν κάνω δημοσιεύσεις? Έτσι μου 'ρχεται να βγω στο μπαλκόνι και να φωνάξω:"Είμαι κι εγώ εδώ. Μπορεί κάποιος να μου δείξει ότι το ξέρει?" Αλλά δεν θα το ακούσει κανείς. Ούτε εσύ, ούτε εσύ, ούτε εσύ. Ούτε καν εσύ.

4 σχόλια:

  1. Στην ίδια κατάσταση είμαι και εγώ!Ειδικά για το κινητό και το φεισμπουκ!Νέκρα..
    Πολύ βαρεμάρα βλέπω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτό είναι το κακό του καλοκαιριού:/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. και γω ακριβώς τα ίδια.έχουν φύγει όλοι και έχω μείνει σε μια νεκρή αθήνα.η ειρωνεία είναι ότι πάντα έλεγα ότι μαρέσει το κέντρο τον αύγουστο που δεν υπάρχει ψυχή.ΔΕΝ ΕΝΝΟΟΥΣΑ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΩ ΜΟΝΗ ΜΟΥ!θέλω παρέα για να το απολάυσω.υπομονή..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ακριβώς αυτό. Όταν λέω ότι μ' αρέσει να μένω σπίτι, εννοώ μαζί με φίλους....

    ΑπάντησηΔιαγραφή